Wat een middag zo in ene. Zo zo je thuis zo in het ziekenhuis.
Vanaf maandag al dat Riley ineens wat donker rode puntjes op zijn linker onderarm had( net kleine bloeduitstortingen ter grote van een speldenpunt) onderhuids. Vandaag de huisarts maar gebeld aangezien het steeds meer werd. Moest meteen langskomen. Ik dus met 2 kinderen richting dokter. Dokter dacht net als ik aan purpura( effe googlen is te lang om uit te leggen ) had zelf namelijk ook al zitten speuren wat het kon zijn aangezien je ze niet weg kon drukken. Huisarts vertrouwde het ook niet ondanks dat hij geen koorts of andere verschijnselen had. Doorgestuurd naar het slaatje in hoofddorp naar de kinderarts. Dennis maar gebeld dat hij meteen naar het spaatje moest komen aangezien ik Jason ook nog bij me had, en ik niet wist hoe lang het zou gaan duren. Daar aangekomen eerst controles, bloeddruk, pols, saturatie en wegen, meneer is in een week tijd bijna 300 gram gegroeid en nu dis 5220. Daarna bloed prikken bij de kinderarts. Na 20 minuten de uitslag binnen en gelukkig niks ernstigs, ze had ons al voorbereid dat het te maken kon hebben met het niet aanmaken of niet goed werkende bloedplaatjes Of een reactie op een verkoudheid. Uitslag was Oké gelukkig, alleen zijn infectie waarde was iets hoger maar lang niet schrikbarend maar moeten wel in de gaten houden of hij geen koorts krijgt, de plekjes niet erger worden, goed blijf drinken en niet suf wordt. Maar wat schrik je als je door je huisarts wordt doorgestuurd, heb echt zitten huilen. En houdt hem ook echt in de gaten want dan sta ik er zo weer. Wat ze ook nog zei was dat hij ook nog ergens met zijn armpje klem had gezeten of dat er iets op was gevallen maar ben altijd in de buurt van hem en laat hem ook nooit alleen bij Jason. Dan had ik dat moeten weten maar goed je weet niet wat hij snachts doet als je slaapt misschien zichzelf gestoten of toch van Jason zijn verkoudheid van vorige week dat hij daar deze reactie op heeft gehad. We zullen het nu niet weten hopen dat het gauw wegtrekt anders blijf ik ongerust en ga ik er telkens naar kijken.
We zijn gelukkig weer thuis en hoefde niet te blijven.
ocharm je kleine mannetje. hopelijk heeft ie er niet te veel last van. maar inderdaad zoals moederke20 zegt, het is lastig als ze ergens pijn hebben en als ze het nog niet kunnen zeggen. beterschap! x
reacties (0)